Cahit UYANIK
Ne yalan söyleyeyim
Ben Ferdiciydim ergenliğimde...
Orhan Gencebay, Ferdi Tayfur'dan önce ünlü olmuştu ama...
Bir türlü sahnelere çıkmaz ve dinleyicisiyle buluşamazdı. (Bize göre çıkamazdı zaten, bazı sebepleri olduğu ileri sürülürdü.)
Ferdi ise tam tersi halk konseri üzerine halk konseri verir, Orhan'ın yapamadıgını yapıp bazen uzun hava da çekerdi. Başrolünde oynadığı filmlerini, sinemalara giderek seyircisiyle birlikte izlerdi.
Böyle bir şeyi yapmak için Gaziantep'teki 'Büyük Sinema'ya gelmişti. Binlerce kişinin sinemanın önüne toplanıp caddeyi trafiğe kapattığı gün bilet bulamayıp elimiz ve gözümüz boş dönmüştük evimize... Ferdi'yi 150-200 metreyle kaçırmıştık da çok üzülmüştük.
Yanık sesli Ferdi'yi dinler dururduk, büyük bir değişimin eşiğindeki ülke genclerinin çoğunluğu olarak o yıllarda... Filmlerine gidip sevgilisine (Necla Nazır, Oya Aydoğan, Ahu Tuğba, Serpil Çakmaklı vs.) kavuşan veya kavuşamayan Ferdi üzerinden acımızı cekerdik.
'Milyonlarca kaset satıyor ama TRT'ye çıkarmıyorlar' diye o zaman hükümette kim varsa 'iyiniyetli sözlerimizden' nasibini alırdı.
Ne zaman Orhan'ı olmaması gereken muhitlerde ve şekillerde görsem; Ferdi'yi (Elbette merhum Müslüm Babayı da) zamanında çok sevdiğimle övünürüm gizlice...
Ferdi'nin ilk dönem ve ününün zirvesinin sonuna yaklaştığı şarkıları çok güzeldir. Çeşme, Hatıran Yeter, Bana Sor, Sabahçı Kahvesi, Nisan Yağmuru, Gurbet Sancısı, İçim Yanar, Geçen Yıl Bu Zamanlar, Emmioğlu aklıma ilk gelenler...
Ferdi'yi sevmeyebilirsiniz, benim de 40 yıldır bir hayranlığım yok. Ama ciddi sosyologlar ve naçizane bendeniz de arabesk müziğin Türkiye'nin caz müziği olduguna inanıyorum. Ferdi de o müziğin en önemli temsilcilerinden biridir. Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.
(Bu yazı 02.01.2025 tarihinde Facebook sayfamda yayınlanmıştır.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder