TİCARET GAZETESİ 75. YAŞINA GİRDİ

Cahit UYANIK

İzmir'de 20 Nisan 1942 yılında ilk sayısını yayınlayan Ticaret Gazetesi, bugün 75'inci yıl sayısını yayınladı. Ticaret, en uzun süredir Türkiye'de aynı aile (Tükel Ailesi) tarafından yayınlanmaya devam edilen tek gazete. Aynı zamanda Türkiye'nin yayın hayatını sürdüren en eski ekonomi yayınlarından biri. 

Ticaret, "75 Yılı Geride Bırakırken" başlıklı yazıda, Basın İlan Kurumu'nun yeni yönetmeliğine göre artık "ticari gazete" kavramının kabul edilmemesi ve satışlarının yarısının bayiden gerçekleştirilmesi şartını eleştiriyor. 

TÜRKİYE, EKONOMİK KORUMACILIĞA KARŞI HEMEN HAREKETE GEÇMELİ

Cahit UYANIK

Donald Trump’ın ABD Başkanlık koltuğuna oturmasının üzerinden yaklaşık 3 ay geçti. İngiliz The Economist Dergisi, Trump’ı seçim kampanyası sırasında “Dünya ekonomisi için IŞİD’den daha büyük bir tehdit” olarak tanımlamıştı. Aynı dergi, Trump başkan seçildikten sonra  siyaset bilimine daha uygun bir tanımlama yapmaya başladı: Trump, ekonomi milliyetçisidir. The Economist’in bu tanımlamalarının geri planında Trump’ın ekonomik korumacılık yönündeki söz ve davranışları yatıyor.

Trump’ın ABD ekonomisinde daha fazla istihdam yaratılması için gümrük duvarlarını yükseltmek dahil, en sert ekonomik korumacılık önlemlerine başvuracağı kesin gibi. Dünyada ekonomik liberalizmi savunan uluslararası hukuk kuralları Trump yönetiminin pek umurunda değil. “Etkilenen ülkeler mahkemeye gitseler bile davalar yıllar sürer” düşüncesindeler. Bu gidişat, dünyanın yeni yükselen ekonomik gücü Çin’i de çok korkutuyor. Çin Hükümeti Mart ayı sonunda, ülkedeki düşünce kuruluşlarına talimat vererek Trump’ın ekonomik korumacılık icraatlarına karşı nasıl karşı tepki verilebileceğini araştırmalarını istedi. Anlayacağınız Komünist Parti tarafından yönetilen Çin, dünya ekonomisinde liberal eksenin liderliğine soyunuyor!

FİLİPİNLER NOTLARI: UZAKTA, DERTLİ, FARKLI VE GÜZEL İNSANLAR ÜLKESİ...

Manila'da gecekondu mahallesi bakkalı

Cahit UYANIK

Yıl 2005... Başkent Manila'ya otobüs yolculuğu ile bir-iki saat uzaklıkta ıssız, asfalt bir yolda ilerliyoruz. Manila'nın bir köyüne Asya Kalkınma Bankasının (ADB) yürüttüğü projeyi incelemeye gidiyoruz. Otobüsümüz yavaşlıyor. Çünkü önümüzde bir cenaze otomobili var. Yavaş yavaş ilerleyen siyah cenaze otomobilinden bangır bangır bir kilise müziği yükseliyor. Yolun sağında solunda uçsuz bucaksız bir yeşillik halinde uzanan ovada müzik, hoparlörün gücü kadar yayılıyor. Filipinli köylüler de yavaş yavaş otomobilin ardından yürüyorlar sessizce... Terk-i alem eyleyen dostlarının dünyaya 'müzikli vedası'na eşlik ediyorlar. Bunu ne için yapıyorlar? Neden bangır bangır müzik eşliğinde bir cenaze töreni düzenlenmiş? Hâlâ bilmiyorum. Anladığım bir şey varsa, Uzak Doğu'nun uzağındaki Filipinler'de hemen hiç bir şeyin benim aklıma-mantığıma pek uymaması... 

"Uzak Doğu'nun uzağında" dedimse abartı değil... Türkiye'den çıkmadan önce haritadan bakıp "Tayland'ın başkenti Bangkok'tan 1, bilemedin 2 saat uzaklıktadır burası..." diyorsunuz. Bangkok'ta Türk Hava Yolları'nın üst düzey hizmet verilen uçağından inip, Filipinler Havayolları'nın aktarma uçağına binince, "bir hoş" oluyorsunuz. Ayrıntılara girmeyeyim... (Aynı yolculuğu dönüşte Thai Havayolları ile yaptım ve THY kadar kaliteli hizmet verildiğini gördüm.) Ve sonra... Okyanus üzerindeki yol uç uç bitmiyor. 3,5-4 saat sonra Manila'ya iniyorsunuz. Kendinizi 1-2 saate şartladığınız için yol boyunca; Shrek'in bir filmindeki sevimli -sözüm meclisten dışarı- eşek gibi konuşmaya başlıyorsunuz: Gelmedik mi, gelmedik mi, gelmedik mi?