Cahit UYANIK
Türkiye, yaklaşık 8 aydır vergi reformu tartışıyor. Büyük ihtimalle, bu dergi elinize ulaştığında bile vergi reformu tasarısı Meclis'ten henüz çıkmamış olacak. Aslında Türkiye, siyasi istikrarın tam olduğu 1993 yılında vergi yasalarında önemli değişiklikler getiren tasarıyı kanunlaştırmayı başarmıştı.
Bu düzenlemeyle Bakanlar Kuruluna asgari ücretlilerden kesilen verginin sıfıra düşürülmesi yetkisi de tanınmıştı. Ancak bu yetkiyi, kamu giderlerinde büyük bir gedik açılacağı korkusuyla kimse kullanmadı. Zekeriya Temizel Maliye Bakanı olunca, bu yetkinin kullanılma şansının çok yükseldiği kulislerde konuşulmaya başlanmıştı. Gelin görün ki Temizel de, kamu finansmanı dengesinin bozulacağını gerekçe göstererek asgari ücrette verginin sıfırlanmasına karşı çıktı. Ancak şimdiye kadar bu konuda ayrıntılı bir açıklama da yapmadı. Bir alt paragrafta Temizel'in ağzından bu gerekçeleri okuyacaksınız. Bu görüşleri destekleyip desteklememek size kalmış:
"Asgari ücretin, vergisi ödendikten sonra insan onuruna yaraşır bir yaşam sürdürecek düzeyde olmasını istiyoruz. Ancak asgari ücretin vergi dışı bırakılması ve net ödemeye geçilmesi, kamu görevlileri açısından tamamen kaydi bir uygulamadır. Burada vergi ödenmiş gibi yapılıp, brüt miktar ödenmiş gibi gösterilir. Sonra net ücret ödenir. Yani bir ücret artışı gibi olur ki, o da bir süre sonra etkisini kaybeder. Hedefimiz, asgari ücretlinin vergi ödeyecek düzeyde bir gelirinin olmasıdır. Aksi halde etkisi 5 ay sürecek bir uygulamanın devlete faturası 500 trilyon liradır. Bunu sağlamak için de borçlandığınızda 800-900 trilyon lira faiz ödemek söz konusu olur. Bu, bir süre sonra 1,6 katrilyona çıkar. Bir kesime bir şey vermeyecek ve kağıt üstündeki bir düzenleme için başka bir kesime kaynak aktarılmış olur."
(Bu kulis yazısı, Türkiye İhracatçılar Meclisinin (TİM) Yayın Organı Görünüm dergisinin Mayıs-1998 tarihli sayısında Bülent Uzungil takma adıyla yayınlanmıştır.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder