Bundan 34 yıl önce 1983'te Gaziantep'te Karşıyaka İsmet Paşa Lisesinde üniversite sınavının ilk aşamasına girmiştim. Karşıyaka, o zaman uzak
mahalleydi bizim için... Caddelerindeki çok sayıdaki kahvehaneler dikkatimi
çekmişti.
Sonra... İkinci aşama için Adana'ya gitmiştik birkaç
lise arkadaşı... Seyhan Nehri kıyısına yakın bir otelde kalmıştık. Atatürk Parkında polaroid makine ile çektirdiğim fotoğraflar hala duruyor.
Sınava girdiğim okulun ismini hatırlamıyorum ama
bahçesindeki dev gibi kauçuk ağacı hala aklımda... Oysa Antep'te kauçuk, evlerde
saksı içinde yetişen bir çiçekti benim gözümde...
Ramazandı o sene.. Antep'e döndüğümüzde top atılmıştı.
Toplu taşım aracı bulamamıştım ve o zaman Sanko Hastanesinin yanında olan
terminalden Konak Mahallesindeki eve yürüyerek dönmüştüm. Kavaklık üzerinden...
Sokaklarda müthiş bir sakinlik ve huzur vardı... Eve girdiğimde, damda
oruçların tike kebabı ile açıldığını görüp, yumulmuştum açık ekmeğe şöyle
güzelce yatırıp; anne babamın elinden çıkmış o enfes yiyeceğe...
"Gün olur, hayali bile cihan değer"
dememişler boşuna...
Zaman makinesi icat olursa, ilk gideceğim akşam üzeri o
olur...
(Bu yazı, 2017 YGS'nin yapıldığı 12 Mart 2017 tarihinde Facebook
sayfamda yayınlanmıştır)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder