 |
| Jack London (1876-1916) |
'UÇURUM İNSANLARI' İLE 40 YIL SONRA YENİDEN TANIŞMAK...
Cahit UYANIK
Bugün...
En sevdiğim yazarlardan
Jack London'ın 106. ölüm yıldönümüymüş
Jack London'la sanırım
Ortaokul yıllarımda tanışmıştım.
O günlerde 3 romanı okumayanı adam yerine koymuyorlardı bizim cenahta:
1) Maksim Gorki-Ana
2) Uçurum İnsanları-Jack London (veya Demir Ökçe-Jack London)
3) İnce Memed-Yaşar Kemal
Geçmişinde muhabirlik de bulunan Amerikalı Jack London...
Vefatından 14 yıl önce, daha 26 yaşındayken...
1902 yılında İngiltere'ye gidip,
işçi sınıfının yoğun şekilde yaşadığı ve lümpenleşmemek yani uçuruma yuvarlanmamak için çırpındığı
Doğu Londra'da tebdil-i kıyafet dolaşıyordu 'Uçurum İnsanları' kitabında...
Soru şuydu: Bu emekçiler, bu uçurumun kıyısına ne olmuştu da gelmişlerdi?
Onlardan biri gibi davranarak soruya cevap arıyordu London...
İzlenimlerini kaleme alıyordu sonra...
Aklımda kalanlar...
Kapitalizmin beşiği İngiltere'nin başkentindeki acımasız sömürü, dayanılmaz fakirlik ve sert hayat koşullarıydı.
Elbette emekçiler için...
Halkı korumak adına ayağa kalkan bir avuç mert sosyalistin uğraşısı da özenle anlatılıyordu kitapta...
Ama yazdıklarının çoğunu anlayamamıştım 13-14 yaşımın toyluğunda...
Yaptığı tipik bir muhabirlik çalışmasıydı London'ın...
Ama iyi ki de yazı dizisi filan olarak hazırlayıp, gazete sayfaları arasında
Yılların acımasız unutuluşuna terk etmemiş London bu eşsiz izlenimlerini...
Usta yazar, sanatçı duyarlılığı ile süslediği incelikli gözlemlerini kaleme alarak 'Uçurum İnsanları' kitabını yaratmış isabetli şekilde...
Nitekim bu sayede, aradan 119 yıl geçmiş olmasına rağmen....
Tüm çıplaklığıyla okuyup anlayabiliyoruz yaşananları...
İlk gençlik yıllarımda okuduğum bu kıymetli kitaptan...
London'ın eski-püskü, ikinci el kıyafetlerle sokaklarda, meyhanelerde, evsizlerin gündüzleri (gece sokaklarda, parklarda uyumak yasakmış çünkü) sere serpe uyuduğu parklarda dolaşması aklımda kalmış...
Bir de uzun kollu fanilasının dirsek kısmına dikerek sakladığı altın...
Acil para gerektiğinde kullanabilmek için tabii ki...
Bir yerde söküp kullanıyordu o altını ama... Bir türlü anımsayamadım nerede ve ne içindi...
Şimdi; akıp giden,
40 yıldan sonra...
Jack London'ın bir ölüm yıldönümünde...
Bu büyük yazı emekçisinin,
Kapitalizmin en vahşi zamanlarını anlatan 'Uçurum İnsanları'nı
Kendimce bir ekonomi gazeteciliği ve hayat tecrübesiyle
Bir kez daha okumaya başladım.
Yani Uçurum İnsanları ile yeniden tanıştım.
London'ın kendine has anlatımıyla yazdığı ve hiç bir edebi eserle kıyaslanamayacak 119 senelik bu kitap...
Daha şimdiden bana eski bir dostla karşılaşıp derin derin sohbet etmeyi anımsattı.
(Bu yazı 22 Kasım 2022 tarihinde Facebook sayfamda yayınlanmıştır.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder